Zainfekowanie muzyki techno elementami post-punkowych estetyk, od minimal wave do industrialu, przyniosło zaskakująco efektowne rezultaty. Aby umiejętnie połączyć te gatunki, trzeba jednak mieć w sobie ten specyficzny mrok. Na pewno kimś takim jest
Justyna Banaszczyk, polska producentka działająca pod pseudonimem
FOQL. Muzyka artystki pulsuje w rytm detroitowego techno i electro czy chicagowskiego house’u, jest tak mocno nasycona fabrycznymi efektami, metalicznymi perkusjonaliami i oldskulową elektroniką, że jest jej niezwykle blisko do kontrkulturowych eksperymentów z lat 80. Justyna zaczęła od nagrań dla krajowych wytwórni –
Oficyny Biedoty i
Pointless Geometry. Szybko jednak upomniał się o nie zachodni underground. Efektem tego stały się wydawnictwa dla kultowych wytwórni z Holandii –
Enfant Terrible i
New York Haunted (prowadzonej przez
Vincenta Koremana, znany jako
Drvg Cvltvre lub
Ra-X). W niedalekiej przeszłości, w obliczach brudniejszych, chaotycznych, synth punkowych, grała z
RNA2 jako
Marburg oraz w
Kolektywie Ebola.
Wraz z
RNA2 i
Tomaszem Popakulem (
Astma) tworzy trzyosobowy projekt
OSTY. Stale współpracuje z (
RNA2), z którym złożyła i prowadzi
Niebezpieczne Związki (
NZ//LD).
18.03 /// DZIEŃ II (Festiwal)
/// CSW / 19:00
❒ HYPERCOLOR (US/AT)
W ramach trasy koncertowej promującej ich debiutancki album „
Hypercolor”, wydany przez zasłużoną wytwórnię
Tzadik (2015), ten dziwnie cudowny zespół namaszczony przez
Johna Zorna, zagra na 8. edycji
CoCArt Music Festival. Prezentują muzykę o jazz-rockowej energii wyrastającej w dużej mierze z nowojorskiego no-wave. Ich utwory oparte są naprzemiennie na złożoności i prostocie, zmierzają w kierunku entropii i prawie katastrofy na zamówienie lub doskonałego porządku. Nie boją się improwizacji, współczesnej klasyki, naleciałości etnicznych, art-rocka i punkowej zadziorności. Trio HYPERCOLOR to świetni instrumentaliści:
Eyal Maoz - gitara,
James Ilgenfritz - gitara basowa i
Lukas Ligeti - perkusja (zbieżność z nazwiskiem słynnego kompozytora
György Ligeti nie jest przypadkowa).
❒ veNN circles (PL)
Mieszanka elektroakustycznej muzyki improwizowanej z pogranicza EIA i eksperymentalnego free improvisation. Projekt
Gerarda Lebika i
Piotra Damasiewicza powstał w
Galerii Zamek w 2012 i działa w kooperacjach z innymi artystami tworząc
mutual ëstë group. Album wydany w grudniu 2014 roku nakładem
Bocian Records jest rejestracją sesji z
Gabrielem Ferrandinim - znakomitym portugalskim perkusistą, występującym na całym świecie z tuzami współczesnego free jazzu. Nagrania tworzą rodzaj elektroakustycznego słuchowiska opartego na sonorystycznej preparacji instrumentów i metalicznych obiektów oraz adaptowanej do potrzeb improwizacji elektronice. W
Galerii na Czystej muzycy będą promować tę płytę.
Studiował na Akademii Muzycznej we Wrocławiu, Bydgoszczy i Katowicach. Kompozytor, trębacz, założyciel muzycznej asocjacji "Music According To Art" (MATA), prezentującej artystów poszukujących alternatywnych rozwiązań w sztuce (ImproGrafic, VeNN Circle) działającej na przecięciu sztuk intermedialnych. W swojej twórczości, w zależności od charakterystyki danego projektu, sięga zarówno do języka hard bopu, jazzu modalnego, kierując się również w stronę idei free-jazzowych, jak i tradycji europejskiej muzyki klasycznej, aż po osiągnięcia muzyki najnowszej, w tym europejskiej muzyki improwizowanej. Damasiewicz ma okazję prezentować swoją twórczość w projektach:
Damas Ensemble "Power Of The Horns",
Piotr Damasiewicz Quartet "Mnemotaksja" jaki również w tych, które współtworzy:
"First Exit",
"Escape Art" Quintet. Jest członkiem
JazzPlaysEurope - muzycznej platformy prezentującej muzyków, kompozytorów z Francji, Belgii, Niemiec, Holandii, Słowacji, Polski. Kurator festiwalu
Art Meetings w Ukrainie – projektu którego celem jest promocja polskiej kultury za granicą.
❒ GERARD LEBIK (PL)
Muzyk, artysta dźwiękowy mieszkający we Wrocławiu. Tworzy na polu muzyki improwizowanej, eksperymentalnej i intermedialnej. Jest autorem instalacji i interwencji dźwiękowych. Tworzy dźwięk i muzykę przez improwizację, notacje muzyczną oraz manipulowanie materiałem dźwiękowym używając mediów akustycznych i elektronicznych. Poszukuje na polu fenomenów audybilnych używając różnych narzędzi i technik: saksofony, generatory fal zopan, kompresory powietrza, magnetowidy VHS, obiekty video, software. W 2007 ukończył Wrocławską Akademię Muzyczną. Współpracował i występował z:
Noid, David Maranha,
Eryck Abecassis,
Clayton Thomas,
Kazuhisa Uchihashi,
Brian Labycz,
Satoko Fuji,
Rob Mazurek,
Keith Rowe,
Hernani Faustino,
Gabriel Ferrnandini,
Noritaka Tanaka,
hans w koch,
Miguel A Garcia,
Bettina Wenzel,
Joker Nies,
Rodrigo Pinheiro,
Christian Marien,
Marc Riordan,
Sebastian Meissner,
Pawel Janicki,
Piotr Damasiewicz,
Artur Majewski,
Kuba Suchar,
Ura Hiroyuki,
Yamaguchi Jin Lang i innymi. Uczestniczył w projektach:
ZOPAN Foton,
VHS ESP,
Slug Duo,
mutual ëstë group,
veNN circles,
Erase, imrpoGraphics.
❒ STARA RZEKA (PL)
Solowy projekt
Kuby Ziołka. Artysta tworzy muzykę na przecięciu dźwięków akustycznych, elektrycznych i elektronicznych przy użyciu gitar, efektów, sampli, instrumentów dętych oraz własnego głosu. Każdy jego koncert ma swój niepowtarzalny charakter, gdyż uzależniony jest od miejsca, czasu, instrumentu i nastroju. Ziołek jest zafascynowany zarówno formami i strukturami (abstrakcyjnymi i konkretnymi), jak i czystą energią płynącą z właściwości samego dźwięku. Jako Stara Rzeka wydał do tej pory jeden album "
Cień chmury nad ukrytym polem", który ukazał się na CD nakładem
Instant Classic i na kasecie nakładem
Few Quiet People (obecnie
Latarnia Records). Koncertował z różnymi składami na festiwalach m.in. w Londynie, Liverpoolu, Barcelonie czy Nowym Jorku. Ziołek mieszka, nagrywa i tworzy w Bydgoszczy oraz w Tleniu w Borach Tucholskich. Jest twórcą grupy towarzysko-artystycznej
Milieu L'Acéphale oraz współtwórcą licznych projektów muzycznych m.in.:
Alameda 3,
Hokei,
T’ien Lai,
Ed Wood,
Innercity Ensemble.
Grecki duet Mohammad (do połowy 2015 r. istnieli jako trio), charakteryzuje się głębokim monolitycznym brzmieniem, które łączy w sobie niskie częstotliwości, intermodulacje, ciemne tekstury i niuanse muzyki folkowej. Ich wyjątkowa muzyka jest tworzona na niestandardowo wykonanych instrumentach i oprogramowaniu. W ciągu ponad 6 lat egzystencji nagrali 6 albumów (wydanych w wytwórniach Antifrost i PAN) i zagrali wiele koncertów w kilkunastu krajach Europy. Arsenał muzycznych możliwości grupy Mohammad można w pełni docenić podczas ich wyjątkowego występu na żywo, który zawsze jest świętem fizycznego doświadczenia dźwięku (określanym przez niektórych jako „chamber doom”), wywołującym szerokie spektrum doznań. Będzie to pierwszy w Polsce występ tej oryginalnej grupy z Aten.
/// KLUB NRD / 23.59
Jak
sama mówi, skupia się w życiu na kilku sprawach: elektronika,
techno, noise, nowoczesny world, monstrualny bas, pulsujący bit,
trans i rozwalanie stereotypów. Polska
artystka tworząca muzykę elektroniczną, okrzyknięta przez
krytyków „największą nadzieją polskiej elektroniki”. Solidna
porcja surowego i ciężkiego techno, noise i nawiązania do muzyki
współczesnej. Jej debiutancki album „Untune” wydany 26 maja
2014 nie zawiódł tych, którzy uznali Zamilską odkryciem roku. Jej
nowy album to "Undone" wydany w lutym 2016.
19.03 /// DZIEŃ III (Festiwal)
/// CSW CZYTELNIA / 14:00
❒ PANEL DYSKUSYJNY
"Obrzeża kultury czy obrzeża wydarzeń kulturalnych? Panel dyskusyjny poświęcony organizacji wydarzeń związanych z muzyką awangardową." - Prowadzenie: Michał Porwet (CSW Łaźnia, Gdańsk)
W trakcie dyskusji będziemy się zastanawiać, gdzie jest miejsce muzyki eksperymentalnej na mapie wydarzeń muzycznych w Polsce, czy warto wyprowadzać sztukę dźwięku z galerii, dlaczego trzeba wspierać lokalne inicjatywy oraz komu wychodzi na dobre mariaż awangardy z techno. Innymi
słowy, zajmiemy się event managementem w kontekście muzyki z obrzeży.
Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi, artystka sztuk wizualnych, kuratorka i organizatorka koncertów oraz wydarzeń artystycznych, w tym cyklu „
Byle do wiosny”. Współwłaścicielka kasetowego labelu -
Super-, ukierunkowanego na muzykę eksperymentalną i improwizowaną. W swoim solowym projekcie łączy noise, drone, muzykę elektroakustyczną i nagrania terenowe, opierając twórczość na improwizacji. Swoje utwory tworzy za pomocą syntezatora MIDI, looperów, innych efektów gitarowych i urządzeń elektronicznych. Występowała w Warszawie, Poznaniu, Wrocławiu, Krakowie, Szczecinie, Opolu oraz w podczas
Festiwalu Sztuki Efemerycznej w Sokołowsku. Współtworzy z
Mikołajem Tkaczem trap-noise'owy kolektywy
BETON, a z
Izabelą Robakowską performatywno-muzyczny duet
Smutne Kobiety (field recording, noise, free-impro). Na początku 2016 w
Requiem Records ukazało przygotowane wspólnie z
Pawłem Cieślakiem słuchowisko
Kopyta zła.
Duet z Genewy, który tworzą Cyril Bondi i d'incise. Ich muzyka charakteryzuje się szczegółowymi teksturami, powtarzającymi się gestami, miękkimi dźwiękami, gorączkowymi impulsami akustycznymi i hiper-wrażliwością. Obecnie artyści z DIATRIBES eksplorują utwory oparte na dekonstrukcji jamajskiej muzyki dub, jednakże próba tej reinterpretacji jest dokonana w sposób bardzo koncepcyjny, elektroakustyczny i minimalistyczny. Duet improwizatorów pracuje wspólnie od 2004 roku, wcześniej eksplorowali takie nurty jak free jazz, noise, muzyka konkretna, także współpracując z muzykami z różnych krajów takimi jak m.in. Magda Mayas, Bertrand Gauguet, Robin Hayward czy Keith Rowe. Z czasem postanowili skupić się na raczej zamkniętym, wręcz introwertycznym procesie tworzenia. Koncertowali w całej Europie, Japonii, Ameryce Południowej i Indiach. Cyril Bondi i d'incise są aktywni na szwajcarskiej scenie muzyki eksperymentalnej, prowadząc Insub Meta Orchestra. Cyril tworzy solo oraz z post-jazzowym triem Plaistow, d'incise gra również solo muzykę elektroakustyczną i zajmuje się projektowaniem graficznym.
❒ ANGÉLICA CASTELLÓ / BURKHARD STANGL (MEX/AT) + video BILLY ROISZ (AT)
Pochodząca z Meksyku kompozytorka, artystka dźwiękowa i kuratorka. Od 1999 mieszka w Wiedniu. Jest inicjatorką takich przedsięwzięć muzycznych jak Low Frequency Orchestra, FruFru (z Mają Osojnik), Cilantro (wraz z Billy Roisz), Subshrubs (z Kathariną Klement, Tamarą Wilhelm i Mają Osojnik), Chesterfield (z Burkhardem Stanglem), Plenum. Występowała też z Olgą Neuwirth, Wolfgangiem Mittererem, Martinem Siewertem, Johnem Butcherem, Dafne Vicente Sandoval, Urkumą, Franzem Hautzingerem, Isabelle Duthoit, dieb13, Jérômem Noetingerem, Mario de Vegą, Attilem Faravelim, Kazu Uchihashim, Bonnie Jones, Juanjosem Rivasem, Stevem Batesem. W ostatnich latach Castelló tworzy instalacje sytuujące się na styku muzyki, sztuk wizualnych i performansu.
Gitarzysta i kompozytor, którego twórczość skupia się wokół muzyki elektronicznej, elektroakustycznej, współczesnej klasyki i muzyki improwizowanej. Studiował gitarę klasyczną oraz etnologię. Autor bardzo ciekawej książki „Ethnologie im Ohr. Die Wirkungsgeschichte des Phonographen”. Stangl w ciągu ostatnich trzydziestu lat swojej muzycznej działalności brał udział w wielu znaczących projektach. Tworzył z Franzem Koglmannem (Monoblue Quartet, Pipetet), Christofem Kurzmannem (Schnee), założył zespół Ton.Art (1985-1995) oraz grupę o nazwie Maxixe. Był członkiem znakomitej formacji Polwechsel (1993-2004). Współpracował również z tak wybitnymi muzykami jak m.in. John Butcher, Franz Hautzinger, Kevin Drumm, Uchihashi Kazuhisa, Christian Fennesz, Angélica Castelló i wieloma innymi. Pod koniec lat 90. Stangl stworzył operę „Der Venusmond”, której premiera odbyła się na szczycie Empire State Building. Wykłada na Uniwersytecie Muzyki i Sztuki w Wiedniu (improwizacja i nowe kierunki w muzyce). Mieszka w Wiedniu.
Artystka z Austrii, od końca lat 90. pracuje z obrazem i dźwiękiem. Jej twórczość koncentruje się na powiązaniach pomiędzy percepcją wzrokową i słuchową. Realizacja jej doświadczeń odbywa się w postaci koncertów, projekcji i instalacji audiowizualnych, indywidualnych lub we współpracy z muzykami z kręgu muzyki eksperymentalnej, a także muzyki skomponowanej do tańca i teatru.
Projekt artystki
Aleksandry Grünholz. W 2014 roku zadebiutowała dwuczęściowym albumem „
Verstörung”, który spotkał się z bardzo ciepłym przyjęciem. Muzykę We Will Fail trudno sklasyfikować. Ważną częścią utworów jest rytm, więc budzą one skojarzenia z techno i muzyką klubową, ale sama artystka twierdzi, że jej muzyka jest raczej do słuchania i zastanawiania się, niż do tańca. We Will Fail występowała na wielu europejskich scenach (Londyn, Berlin, Malmö, Budapeszt), na festiwalach takich jak
CTM,
Unsound (Kraków i Toronto),
Tauron Nowa Muzyka. W marcu 2016 r. ukazuje się drugi album „
Hand That Heals / Hand That Bites”, wydany tak jak debiut przez warszawskie wydawnictwo
Monotype Rec.
Avtomat czyli Kajetan Łukomski to producent muzyczny, wokalista i didżej kojarzony przede wszystkim z projektem Pleśni, w którym łączy tradycyjny śpiew wielogłosowy z nietypową elektroniką. Prowadzi cykl W Mocy Nocy, promujący eksperymentalne, mniej taneczne odmiany muzyki elektronicznej. Współpracuje jako kompozytor i sound-designer przy interaktywnym spektaklu-grze Metoda Ustawień Narodowych, a stając za gramofonami i występując na festiwalach niejednokrotnie wspomaga światowej renomy artystów. Inspirują go plemienne, pierwotne rytmy wplecione w futurystyczne dźwięki, a nade wszystko ceni sobie fuzje stylów i eklektyczne podejście do muzyki, które zapobiega nudzie i powtarzalności.
/// KLUB NRD / 23.59